Zofona > Zofona Seoul > Stories: English and Dutch > Jos en Trees, 3 jaar Korea > verhalen 2003 > nr 24 nov. 2003

nr 24 nov. 2003

Maandbrief 2003-11-01

Het weer in oktober liet nauwelijks iets te wensen over. Het was droog met een blauwe heldere lucht terwijl de hoogste dagtemperatuur geleidelijk daalde tot rond de 20 graden. De rijstvelden verkleurden van groen naar goudgeel, tot ze plotseling kaal en bruin overbleven na het oogsten. Begroeid met ontelbare herfstbloemen slingerden veel wegbermen zich als gekleurde linten door het landschap. Vooral Cosmea, die hier Cosmos heet, bloeide volop in alle kleurschakeringen. Oktober was ook de tijd dat velen net als wij erop uit gingen om van de herfstkleuren in de bergen te genieten. Eind oktober hebben we nu ook voor het eerst de kraanvogels zien landen op hun weg naar Japan.

Traditioneel hadden alle groepen van de Gumi vestiging een picknick-uitje, voor onze groep was dat inclusief een overnachting aan de oostkust. Tenslotte begon het nieuwe samenwerkingsproject met Eindhoven deze maand vorm te krijgen.

Plasma Display in DRL and the traditional Picnic

After the mountain climbing workshop last month, life in our Display Research Lab seemed about back to normal. One day, however, some technicians made a large rectangular hole in the office wall (next to the World clocks) and after some struggling with wires and tools, they placed a big Plasma Display Panel (PDP) prominent in the DRL office room. This PDP was given as a present to this laboratory, maybe to show all members that there is more than only Picture Tubes between heaven and earth. Anyway, I see it more as a provocation�. Then, a group picnic was announced, the traditional autumn outing for the whole Plant. The idea is that the groups themselves decide democratically where to go and when. Choices this time were: beach or mountain and Friday evening until Saturday afternoon or the whole Saturday. For compensation the next Monday is usually a holiday. Maybe because of last month mountain day, the group leaders suggested to skip the holiday this year. However, this proposal was not well received by the other members and eventually cancelled, so also DRL and I had a free Monday! With 12 votes against 8, our group decided to go for a relaxed beach party and we all left our office Friday at 5PM for a 3 hour drive to the East coast. Our base camp was a raw fish restaurant with sleeping facilities at a beach North of Guryongpo. There, we consumed large amounts of sliced raw fish and even larger amounts of soju as the supplies were apparently unlimited. After that, we moved to the beach for music and guitar playing around a campfire. Some members liked to go for even more fish and moved to the seashore with their fishing gear. They caught several poor small fishes, which were immediately killed and eaten, spiced up with the famous Korean red pepper sauce.

In the very early morning, we had to sleep on a thin blanket on the floor, but probably because of the soju, I fell immediately asleep between 6 of my colleagues. The next day I heard some people talking about snoring, although I didn t notice any sound myself�. At 6AM one of us made us to wake up for a drive to Homigot. At that place, a large bronze hand rising up from the sea gives spectacular pictures of the famous sunrise. After our breakfast we played the popular foot-volleyball the whole sunny morning. For lunch we got an expensive giant crab for everyone and that was the end of our picnic. Step by step I am getting used to this kind of typically Korean activities for (young) men. Yet, I am still regretting not having any ladies in the group. Especially, this picnic program would also have been very appropriate for ladies company�.

Begin of a special cooperation project

Last month, I already mentioned the interesting new TV tube project. The design will be made mainly in Eindhoven and the manufacturing in Gumi. This would be the first real cooperation where the best properties of the two organization parts are combined. Obviously, communication and mutual understanding is crucial and I think that the two remaining expats can help to establish a fruitful link between the two parties because of our experience here. The visit of 3 members of the Eindhoven project team was the start and we found out that the attitude of especially the Gumi manufacturing organization was positive towards the project and very cooperative. Although nobody at this moment can predict what kind of unknown problems will pop up, the response of the Gumi factory organization was: -We are one team now!- After the depressing reorganization, this sounds very encouraging, because the project will be impossible without a positive mindset from two sides.
Two of the PPD members were staying in Gumi one extra day: the Korean Foundation Day. Trees and I decided to take them to Songni-san, a beautiful National Park with temples and mountains (we visited this area before, see maandbrief 20020701), because at this place we painted a roof tile with the wish for success for the very project we are now starting!

Now again, we painted a good wish for Dutch-Korean cooperation on a tile and we climbed the mountain to a brilliant viewpoint at about 900m. This visit was at the beginning of October.
At the end of October, the whole project team visited Gumi for a real proof of the cooperation. We found out that the experts of both parties, after a limited amount of struggling, were extraordinary cooperative (much more than we experienced until now) and that the mindset at both sites is indeed positive at a broad front. After also our top manager declared to be personally enthusiastic about the project, all possible signs are on green now for the next step: the first full-scale cooperative development project of Eindhoven and Gumi! I will try to keep you updated, especially about the atmosphere and the Dutch-Korean interaction, as the technical progress is not public of course.

De eerste herfstkleuren in Juwang-san, Ma i-san en Naejang-san

Alle weekenden leken deze herfst wel prachtig te zijn en we reden bij de eerste gelegenheid al naar het Nationaal Park Juwang-san, waar verscheidene wandel (klim) routes zijn uitgezet over de ongeveer 800m hoge toppen.

De bomen begonnen hier en daar al fotogeniek te verkleuren, hoewel nog niet zo massaal. De route naar boven telde verschillende moeilijke punten, afgezien uiteraard van het stijgen op zich. De top en de bergkam met de uitzichten waren natuurlijk de hoogtepunten.

Bij de afdaling bleek een gedeelte gemeen steil te zijn met los grind. We deden voorzichtig aan en kwamen na enige tijd uiteindelijk in een schitterende rivierbedding waar het pad dwars doorheen ging. Verschillende esdoorns waren hier al vuurrood, tussen de andere nog helder groene exemplaren. In het hoofddal naar de uitgang ontdekten we verdroogde plantenresten hoog in de bomen: aanwijzingen over de krankzinnig hoge waterstand na de tyfoon Maemi. Nu restte slechts een vriendelijk klein waterstroompje, waar we even later het merelachtige geluid hoorden van een bruine waterspreeuw. Later zagen we er nog twee, ongeveer in dezelfde houding met hun vreemde uitgespreide blauwe poten vlakbij het water, volop zingend. Deze aparte vogels (in Europa zijn ze zwart met een witte borst) zijn in staat net als pinguins onder water te zwemmen, waarbij ze hun vleugels als vinnen gebruiken. De week daarop reden we voor een verlengd weekend naar Jeollabuk-do in het zuidwesten. De zondagdrukte in Ma I-san (de Paardenoor bergen) was enorm, vooral op het belangrijkste wandelpad, maar de terugtocht over een bergpad was bijna verlaten en heel aardig.

De nacht wilden we doorbrengen in het befaamde Naejang-san hotel, uitgebreid beschreven in de (nieuwe) folders en op de website. Het hotel bleek echter totaal verlaten en zonder ramen: het bestond gewoon niet meer! Mogelijkerwijs was het in revisie, maar dat hadden ze dan toch mooi geheim weten te houden.... We zochten onze toevlucht in een veel goedkoper Motel en vonden gelukkig gauw uit hoe we de belachelijk hoge temperatuur van de kamer konden regelen! Achter een klein deurtje in de muur bevond zich de regelkraan van de vloerverwarming en s avonds was het dus heerlijk fris in de kamer!

De bergwandeling naar 2 toppen van Naejang-san, beroemd om zijn vele verkleurende esdoornbomen bleek toch een behoorlijke inspanning te vergen. Vooral het meest interessante stuk over de bergkam met honderden stalen traptreden naar benaden en naar boven en de rotsbeklimmingen stelden ons behoorlijk op de proef. Van boven konden we zien dat de herfstkleuren pas in het eerste beginstadium waren, al was het uitzicht wel adembenemend. De afdaling was ook weer behoorlijk lastig, maar Trees kwam ook deze keer heelhuids beneden.
Bij elkaar hebben Trees en ik in 2 weken tijd nu 3 bergwandelingen van een uur of 5 gemaakt en dus werkelijk genoten van de Koreaanse herfst!

De omkoopschandalen

Vanaf het begin van de nieuwe regering van President Roh (spreek uit Noh) heeft de oppositiepartij GNP (die in de meerderheid is) al het mogelijke gedaan zijn regering te frustreren. Nadat een bewindsman bijvoorbeeld naar huis was gestuurd, stemden ze alle voorgedragen opvolgers achtereenvolgens af. Iedere fout van welk familielid dan ook van bewindslieden werd uitgebreid aan de schandpaal genageld en iedere vakbondsactie werd veroordeeld als een verraad aan het landsbelang. De laatste tijd werd door de GNP ook veel aandacht gewijd aan gelden die illegaal door het bedrijf SK aan de partijkas van de toenmalige partij van president Roh, de MDP, waren gedoneerd. Een beetje vreemd, vond ik, want de MDP was nu juist niet zo n partij die voor de Chaebols (de grote bedrijfsconglomeraten zoals Hyundai, Samsung, LG of SK) opkwam. Echter, na maandenlange ontkenningen blijkt, dat juist de GNP enorme bedragen illegaal heeft gekregen van de SK groep. Er wordt gesproken van grote zakken met papiergeld ter waarde van 10 miljoen euro. Dat is minstens 10 keer zoveel als waar de GNP de MDP voor beschuldigde. Dit feit en de krokodillentranen van de GNP en hun deemoedige schuldbekentenissen heeft de hele politieke scene compleet voor schut gezet. Er is nu niemand meer zonder vuile handen lijkt het en dit zou nu wel eens het omkeerpunt kunnen zijn voor echte hervormingen. Een opvallend bericht illustreert dit nog: geen enkele directeur van de huidige grote bedrijven wil meer voorzitter zijn van de vacante post van voorzitter van de Koreaanse Industrie Club. Lobbyen voor de grote bedrijven kan niet meer met goed fatsoen gedaan worden door deze tot voor kort oppermachtige club! De kranten staan de laatste weken bol van de ene onthulling na de ander en een oplossing is voorlopig nog niet voorhanden. Wij zijn benieuwd!

Kraanvogels in Gumi

Vorig jaar rond deze tijd heb ik al melding gemaakt van de grote aantallen kraanvogels die langs de rivier de Nakdong Gumi passeren op weg naar hun winterverblijf op Kyushu in Japan. Toen hebben we er enkele tientallen zien overvliegen. Dit jaar waren we extra op onze hoede en werd er zelfs op het TV nieuws melding van gemaakt. Op het eind van een zaterdagmiddag was het ineens raak: honderden vogels kwamen naar beneden en landden niet ver van onze kijkpositie aan de overkant van de rivier. Een machtig gezicht bij ondergaande zon. Ondanks de afstand kon ik toch redelijke foto s maken door de telescoop en dit zijn dan ook de eerste beelden die ik ooit van deze kraanvogel (Heuk Durumi, of Hooded Crane) heb kunnen maken.

Ter plekke maakte ik ook kennis met de beroemdste vogelfotograaf van Korea, professor Mooboo Yoon uit Soul, die met me op de foto wilde -Om aan je vrienden te laten zien, want die zullen me meteen herkennen, want ik ben erg beroemd�-.

Een andere autoriteit daar was professor Chunghee Park uit Daegu, die er voor ijvert enkele kraanvogels in Gumi te laten overwinteren. Hij had daartoe een deel van de rivieruiterwaarden gekregen die hij met behulp van studenten voor dat doel aan het prepareren was. Een zeer ambitieus project met een onzeker resultaat, maar toch erg aansprekend voor het publiek. De Koreaanse televisie is alle avonden ter plekke met cameramensen om het schouwspel te filmen, waarbij ook wij geinterviewd werden, want buitenlanders maken het nog interessanter�.

Dit was het voor deze herfstmaand. Volgende keer de herfstkleuren!

Gumi, 3 november 2003
Groeten van Jos en Trees Henrichs