Zofona > Zofona Serbia > Stories from visitors > Dirk, Mei 2008

Dirk, Mei 2008

Reisverslag van Dirk, mei 2008.

Naast mij staat een glas met Raki met honing, gekocht vlak bij Novi Sad, waar we zaterdag 17 mei een kijkje hebben genomen. Een goed moment om te beginnen aan het verslag van mijn bezoek aan Servië van 10 t/m 18 mei 2008. Nippend aan de Raki, besluit ik dit keer niet simpelweg een opsomming te doen van al mijn dagelijkse activiteiten. Maar wat dan wel?

Tja, laat ik maar beginnen met wat er bij het eerste bij mij “opkomt”. En dat is het culinaire hoogstandje wat ik mocht beleven in Kraljevo. De naam van het restaurant zal ik niet noemen, want ik begrijp inmiddels dat er vele gelegenheden zijn waar je een dergelijke ervaring kunt opdoen. Ik had honger en bestelde als voorafje “Pancakes”. Als hoofdgerecht koos ik voor “Mixed Grill” en maakte desgevraagd duidelijk dat ze qua hoeveelheid niet te karig hoefden te zijn. Mijn reisgenoot vertoeft al wat langer in Servië en zag de bui al hangen, maar hij greep niet in. Die Pancakes waren vrij laf en hadden een behoorlijke omvang. Het hoofdgerecht was echter werkelijk waar één hele grote stapel vet, vet, vet vlees. De rest van mijn vakantie heb ik ter compensatie licht verteerbaar voedsel genuttigd. Zelfs nu ik terug ben in Nederland, heb ik mij nog niet weer aan een vette hap gewaagd. Gisteren heel verantwoord pasta gemaakt met tonijn, kappertjes, citroen(schil) en verse peterselie. Een geweldige combinatie!

Heb ik dan niet goed gegeten in Servië? Zeker wel. Christien kookt goed, al doet Jitze er af en toe wat “brommerig” over. Ook het restaurant “………..” is zeker vermeldenswaardig. Ik kwam hier terecht op uitnodiging van Jitze en Christien bij wie ik - zoals de lezer inmiddels zal begrijpen - gedurende deze korte vakantie logeerde. Heerlijk gegeten, en de locatie met uitzicht op de Donau is prachtig.

Om nog even bij het eten te blijven. Er wordt door de Serviërs volgens mij veel ijs gegeten. Vooral in Belgrado, wordt je op bijna elke hoek van de straat opgewacht door een vrieskist, vergezeld met een parasol en een ijsverkoper.

Wat is er verder te zeggen over deze stad? Wat echt opvallend is dat er in Belgrado heel veel jongeren rondlopen, wellicht omdat de stad vooral jongeren aantrekt. Wat verder opviel is dat men redelijk beleefd is. Ondanks dat het in overal druk is, overkomt het je zelden dat mensen tegen je aanlopen. Over een fluim wordt weer niet moeilijk gedaan. Die wordt ter plekke op straat gedeponeerd. Niet zo erg als het in China schijnt te zijn, maar ik werd er toch met enige regelmaat mee geconfronteerd. De stad lijkt niet heel erg internationaal georiënteerd. Ik heb geen buitenlandse krant gezien en straatnamen worden in een afwijkend alfabet weergegeven, waaronder het Cyrillische schrift. Overigens, kun je met Engels wel heel goed uit de voeten.

Belgrado is niet echt een mooie stad, maar ik vond het toch absoluut de moeite waard om het te bekijken. In elke stad zijn mooie plekjes te vinden, en ook in verval schuilt de nodige schoonheid. Ik ben dus ook nu weer druk geweest met de jacht naar mooie foto’s. Het mooiste gebouw vond ik het Hotel Moskva.

Ik heb natuurlijk niet alleen Belgrado bewonderd. Samen met Jitze ben ik naar Nis gereden om de volgende dag een tour te maken, in eerste instantie westwaarts richting Prokuplje, om uiteindelijk onder meer via Bruce bij een skigebied (Kopaonik) uit te komen dat op ongeveer 2000 meter boven de zeespiegel ligt.

Vervolgens weer noordwaarts richting Kraljevo en Kragujevac. Daarna de echt kleine weggetjes opgezocht en na wat omzwervingen via Borci uitgekomen in Raca. Vanuit deze plaats zijn we weer richting de E75 zijn gereden, en terug gegaan naar Belgrado. De hele tocht werd voltooid in een glimmende SUV met alles erop en eraan. Is af en toe een ietwat rare gewaarwording op het moment dat je op plekken komt waar armoe troef is. Of je met een ruimteschip vanuit een andere dimensie ongevraagd een kijkje komt nemen om vervolgens zonder blikken of blozen weer voort te razen naar de volgende bestemming.

Het wordt tijd om dit verslag af te ronden. Ik bekijk om mijn computer nog even de 120 foto’s die ik in een weekje tijd heb genomen, en stel tevreden vast dat er een flink aantal goede kiekjes tussen zitten. Zoals gezegd, moet je op Servië wellicht iets meer op zoek naar mooie plekjes, maar ze zijn er wel.

Waar ik van baal is dat ik in verband met het komende songfestival in Belgrado een optreden van Hind mocht bijwonen en had verzuimd mijn toestel mee te nemen. Had ook mooie plaatjes kunnen opleveren.

Ten slotte wil ik mijn Jitze en Christien bedanken voor al hun gastvrijheid. De door mij meegenomen 4 pakjes stroopwafels steken hierbij schril af. Volgende keer toch maar weer gewoon een paar flinke blokken kaas meenemen.

Dirk, 20 mei 2008