Zofona > Zofona Seoul > Stories: English and Dutch > Jos en Trees, 3 jaar Korea > verhalen 2001 > nr 01 okt. 2001

nr 01 okt. 2001

Maandbrief 2001-10-04

Beste Allemaal,

Na twee en een halve week hier in Gumi, kan ik me voorstellen dat jullie me al compleet vergeten zijn, maar dat geldt niet voor mij! Daarom wil ik proberen jullie een idee te geven van wat er tot nu toe is gebeurd. Voorlopig, totdat onze spullen in Gumi aankomen, wonen we in Daegu in het Inter-Burgo Hotel (naast het Park Hotel). Seyno kan je de situatie daar wel uitleggen. Het is een nieuw luxueus hotel aan de rivieroever met een mooi uitzicht, een klein park in de buurt en aardige Koreaanse restaurants langs de rivier.

De allereerste ochtend moest ik de company bus nemen van 6:35 bij een halte die ongeveer 10 minuten per taxi van het hotel verwijderd lag. Gelukkigerwijs was ook Mr.Ahn (groepsleider HRM, IT en documentatie) in de bus en na aankomst bij de Plant bracht hij me naar de kantine voor het ontbijt (ik had rijst, soep, gimchee en andere kleine gerechten). De werkdag begint om 7:55 (iemand vertelde mij dat als je de guard te laat passeert, dat het je dan een halve dag vakantie kost) en duurt tenminste tot 18:00 uur (alleen de fabrieksarbeiders hebben een strikt schema, afhankelijk van de shift). Voorlopig is mij toegestaan om zolang we nog in het hotel wonen wat vroeger naar huis te gaan. De lunch begint om 12:10 precies (de lichten in het kantoor gaan dan uit) en duurt tot 13:00 (dan gaan de lichten weer aan). Ik kreeg een bureaustoel in een klein kantoor in de Product 4 groep (CPT) van Mr. Ju-hyeoun Kim. Hij heeft twee projecten: de 29FCD (projectleider is Gwang-heon Ha met de leden Hyun-yong Lee, Sang-uk Yeo, Oh-yong Choi, Si-wook Kang Hoon Jeong en Ju-sang Jung) en de 32FCD (projectleider is Thaeseok Yoon, met de leden Minho Lim, Byong-gyu Hong, Jae-hong Jeon en Byoung-chul Kim). Ik kreek ook een ID kaart om het lab binnen te komen en een telefoon. Ongelukkigerwijs kon ik verscheidene dagen niet inloggen in het Philips Displays system vanwege het Nimda-virus. s Middags kreeg ik de sleutels van de bedrijfs lease auto (een witte Hyundai Sonata EF 2L automaat met kenteken HO3999) en ik werd naar het Immigratiekantoor in Daegu gereden voor een Alien Registration Card. Interessant te weten dat we hier afdrukken van alle vingers en de duim moesten maken en daarna nog met de volle hand. Het maakproces van de kaart duurde in totaal 1 week, zodat ik pas daarna een bankrekening kon openen en een mobiele telefoon kon kopen.

De volgende dag moest ik om 6:45 vertrekken om uiteindelijk rond 7:45 met m n eigen auto ons kantoor te bereiken. Dit was dus de eerste dag dat ik tussen Daegu en Gumi pendelde met m n nieuwe auto langs allerlei wegomleggingen (pas over twee jaar klaar). Ik maakte de fout om op de verkeerde plaats op het fabrieksterrein te parkeren (slechts 12 van de ongeveer 260 mensen is het toegestaan om op het terrein te parkeren). Ik ontving een grote papieren waarschuwing op m n voorruit met een verbodsteken erop en een groot aantal onleesbare Koreaans karakters, die ik maar aan onze HRM gegeven heb. Douglas stelde voor the klanten parkeerplaats te gebruiken, want hij dacht dat mij dat wel zou worden toegestaan als buitenlander (ik denk dat de bewaking me niet gauw voor een Koreaan zullen aanzien). Inderdaad: tot nu toe slechts een respectvolle begroeting bij de poort.

De volgende dagen leerde ik verschillende gewoontes en een beetje de organisatie kennen. DDR bestaat uit vier Productgroepen (Ez-flat, Flatron, Tension mask 34-, CPT), 4 Kost innovatie (CI) groepen (Buis CI, Flatron CI, DY CI en Kanon CI) en 7 functionele technologiegroepen (Kanon, DY, Chemie, New Display, Coating en Cathodes). Later zal ik jullie meer details kunnen geven, wanneer ik een rondje langs alle groepen heb afgemaakt. Dat rondje begint volgende week met een halve dag voor iedere groep. De eerste dagen waren ook Aart, Wim, Maurits en andere PPD ers in Gumi, dus zij hebben mijn werkplek kunnen zien.

Op vrijdag werden Trees en ik uitgenodigd voor een welkomstetentje met de groep van Mr.Kim. Trees kreeg het voor elkaar om geheel alleen met de trein van Daegu naar Gumi te komen en we werden naar een aardig visrestaurant gebracht voor een diner met wat flink wat drank (ik had een excuus omdat ik terug naar Daegu moest rijden). De anderen hadden een hoop plezier, speciaal bij de speech van Mr.Kim (hij had een droge humor die erg grappig overkwam) en van Trees (haar eerste toespraak in het Engels!). Ik probeerde er ook het beste van te maken. Om 8:15 zeiden ze ons allemaal goedenacht, maar ik veronderstel dat ze recht naar de volgende pub zijn gegaan nadat we vertrokken waren. Desondanks was het een aardige en vriendelijk welkom in deze nieuwe omgeving.

Op zaterdag ( s morgens werken in de 2de, 4de en in geval ook de 5de zaterdag van de maand) moesten we onze bureaus schoonmaken en de vloer stofzuigen. Nadat ik m n e-mail had afgehandeld en een gesprek had gehad met Mr.Ha over de problemen van de 29FCD, verliet ik om 12 uur het kantoor om ons nieuwe appartement te gaan bekijken samen met Kim Deoksu en Trees (weer alleen met de trein). Het bleek dat de lift naar de 4de verdieping niet meer werkte vanwege gebrek aan belangstelling van de andere appartementbewoners. Het huis is 10 jaar oud en de vloeren, de muren en de plafonds in het appartement moesten worden gerepareerd. Dit moest met de eigenaar en met General Affairs (Mr. Cho) worden bediscussieerd.

Op zondag maakten Trees en ik een toeristisch uitstapje (ongeveer 300km). We reden naar Gyeong-ju met de prachtige Bulgok-sa (tempel) uit de Silla periode (36? – 962 AD) and daarna naar de oostkust voor een lunch aan het strand (recht tegenover de onderwatertombe van koning Munmo) en weer helemaal terug via Ulsan, een grote stad waar we verschillende keren de weg kwijtraakten zelfs met onze nieuwe wegenkaart (1:100.000) en stadskaart (1:50.000) Het verkeer is anders hier: veel rijbanen naast elkaar, verkeerslichten met voor ons nog onbekende betekenis en agressieve bus en vrachtwagenchauffeurs. Afijn, eind goed al goed.

De tweede week arriveerden Frans en Ria en Frans en ik gebruikten nu zoveel mogelijk samen een auto om heen en weer te pendelen. Zijn leerperiode was wat korter vanwege onze ervaring van de eerste week. Op dinsdag kregen we onze alien registration card, op woensdag een bankrekening en op vrijdag twee mobiele telefoons. Eindelijk: communicatie met thuis (ons hotel) was mogelijk! In deze week kreeg ik ook een Eindhoven telefoonboek, persoonlijk overhandigd door mijn vroegere maatje Harry die Gumi bezocht vanwege de Componenten integratiemeeting en andere Technologieonderwerpen. Donderdag en vrijdag waren erg druk met Jean-Paul en Frank plus Mr.He van HuaFei over de 29FCD. Mijn gevoel is dat na twee dagen praten met Mr.Ha over hoe dingen in Eindhoven werken en hoe dat gaat in Korea, een korte meeting met SD Han en de beloofde hulp van EDT (23 manweken, meer dan waar Frank op had gehoopt), we nu eindelijk kunnen praten over het begin van een echt project (dat in december klaar moet zijn!). Het is noodzakelijk eerst elkaars motieven en potentieel te kennen alvorens positie in te nemen. Een goede leerschool in het 29FCD project. De laatste zaterdag was ook een werkdag, maar we namen een vrije ochtend vanwege het te verwachten drukke verkeer. De fameuze Chuseok, oogstfeest, vakantie (15de dag van de 8ste maan) zou beginnen. Alle Koreanen moeten dan de graven van hun voorouders bezoeken, zodat 32 miljoen auto s op de weg zijn om van Noord naar Zuid en andersom te rijden: een complete chaos! De Koreanen spreken van een grote verhuisvakantie. Van Mr.Kim ontving ik een klein Chuseokgeschenk (2 paar vrij kleine Playboy sokken) en van Mr.Jeong kregen we speciale geschenken: een doos met Koreaanse appels (grote rode appels) en een doos met Koreaanse peren (zeer grote ronde geelbruine peren). Hij bracht deze naar ons hotel!

Deze vakantie brachten we voornamelijk buiten het hotel door en we bezochten twee tempels in het Palgong-san gebergte bij Daegu, wandelden naar de top, bezochten het Nationaal museum en de Woobang tower voor een avond diner met een ronddraaiende kijk over Daegu-city, werkelijk een grote stad met zijn 2.5 miljoen inwoners. Vanaf volgende week zullen we een voor een worden geintroduceerd bij alle groepen van DDR, iedere morgen een. Mijn Koreaanse taalkennis is uiteraard nog nul. Ik moet de tijd tussen 8 en 9 gebruiken om te studeren terwijl de anderen Engels studeren. Ik denk dat het helpt om enig Koreaans te kennen, omdat het Engels op vele plaatsen praktisch nul is.

Groeten,

Jos Henrichs