Zofona > Zofona Seoul > Stories: English and Dutch > Reisverslagen bezoekers > Dirk, Sep 05

Dirk, Sep 05

Afgelopen maandag 12 september aangekomen. Werd keurig van vliegveld opgepikt, en naar mijn logeeradres toegereden. 's Middag hebben Jitze en ik de directe omgeving verkend en kennis gemaakt met de metro
van Seoul. Alhoewel het metronet er op het kaartje complexer uitziet dan het complete Nederlandse spoorwegennet, valt het reizen met de metro reuze
mee.

Samen met mijn gastheer op weg gegaan naar Namdaemun Sijang, een buurt waarbij alle kleine straatjes zijn volgebouwd met kraamtjes e.d.. Het leven lijkt hier om eten te draaien, gelet op de grote hoeveelheid lokaal etenswaar. Het doet mijn hongergevoel nog niet tot leven komen, maar Jitze
denkt (of voelt?) daar heel anders over. En dus stappen we een willekeurig eettentje binnen die in in ieder geval bij mij al mijn eetlust doet verdwijnen. Keuken zit er niet goed uit en lekker ruiken is er ook niet bij. Ik heb een voorgevoel dat mijn weerstand op de proef zal worden gesteld. Toch valt het reuze mee. We krijgen een varkensnitzel geserveerd, met een wat muf ruikend soepje en wat groentedingetjes. En natuurlijk stokjes om mee te eten. Dat moet ik nog even oefenen de komende dagen.

Daarna verder gewandeld en in de loop van de middag krijg je dan ook zin een een biertje. Opnieuw schiet Jitze weer de eerste de beste 'drinkkelder' in. Licht protest van mijn kant. Het is mooi weer, dus ik wil op een terrasje. Het was mij nog niet opgevallen dat er bijna nergens terrasjes te vinden zijn. Schijnt geen ruimte voor te zijn. Dus toch maar die kelder in. Een uurtje later staan we weer op straat, met wat wankele benen. Komt niet van die biertjes, maar van die rijstewijn. Niet echt lekker, maar het flesje moest natuurlijk wel leeg.

De volgende dag zou ik de stad gaan verkennen, maar het regent. Dus ik heb maar een goed boek gepakt. Ben halverwege de dag wel samen met mijn gastvrouw (jawel die heb ik ook) naar een grote supermarkt gereden om boodschappen te doen. Zag er allemaal lekker uit en men maakt ook veel dingen klaar om klanten te laten proeven. Rest van de dag doorgebracht met hetzelfde boek en de dag op gepaste wijze afgesloten met biertjes drinken. Oh ja, 's avonds ook kennis gemaakt met Warcraft III, een computerspel.

Woensdag 14 september.
Het is het gelukkig mooi weer. Vroeg uit de veren dus en na het wegwerken van wat boterhammen met kaas direct de stad in. Ik begin met het bekijken van het Gyeongbok Palace. Dit paleis is te vinden aan de kop van de - volgens mij - breedste straat in het centrum, Sjejongno.

Het is er vrij rustig, alle gelegenheid om op mijn gemak rond te kijken. Toch ben ik na een uurtje al klaar. Leuk om het paleis te bekijken, maar het is geen ambachtelijk hoogstandje. Vervolgens ben ik te voet richting Insadong gelopen. Een wijk met allerlei stalletjes en antiekwinkeltjes. Volgens 'Insight Guides Korea' is Insadong 1 van de beste voorbeelden van hoe de stad er eens uit zag. Het is in ieder geval heel aardig om door al die kleine steegjes te lopen. Voor die Antiekwinkeltjes heb ik te weinig tijd, want ik heb een lunchafspraak met Jitze. We duiken een klein restaurantje in en krijgen een soort tofu-gerecht voorgeschoteld. Ik blijf het proberen, maar kan weer niet enthousiast worden. Het ruikt (alweer) wat muffig, maar het smaakt wel redelijk. In ieder geval voldoende energie om 's middags verder te wandelen naar de City Hall. Ik laat mij nog verder zuidwaarts afzakken en kom uiteindelijk uit in de wijk 'Namdaemun Sijang'. Alle reden om daar nog wat langer rond te kijken. Al die winkeltjes en stalletjes zien er heel kleurig uit. Zinvolle dingen om te kopen ben ik niet tegengekomen, maar dat ligt ongetwijfeld aan mij.

Ik krijg er intussen al een aardig beeld van de stad. Van (stads-)architectuur hebben ze wat mij betreft nog nooit gehoord. Werkelijk overal zijn gebouwen neergepland, liefst zo groot en hoog mogelijk. Het maken van mooie pleintjes, een parkje om uit te rusten, heeft men tot een minimum weten te beperken. Vond men blijkbaar niet nodig. Zolang de straat breed genoeg is, rijden er ook auto's en in steegjes kunnen altijd nog brommers en motoren rijden. Toch komt de stad niet zo hectisch op mij over. Het valt mij in ieder geval mee. En al die lelijkheid bij elkaar, leidt toch weer tot iets moois. In de loop van de dag ben ik vooral dingen gaan fotograferen, die eigenlijk foeilelijk zijn en de gemiddelde nederlandse welzijncommissie tot wanhoop zouden brengen. En toch is het een mooie stad.

Ik slenter ondertussen door en krijg op straat plotseling muziek aangeboden. Er wordt gespeeld op twee electrische violen (we zijn ten slotte in Korea) en een digitale piano. Klinkt goed en ze weten in ieder geval mijn aandacht een half uurtje vast te houden.

Uiteindelijk komt ik uit bij Seoul Station. Ik weersta de verleiding om nu al 'terug te vallen' op Mac Donalds, maar ik trakteer mijzelf wel op 'Natural' schepijs uit Nieuw-Zeeland. Is een aanrader. Het is een klein winkeltje met notabene een terrasje, vlak naast de hoofdingang van het treinstation.

Donderdag 15 september.
Vannacht behoorlijk uit de slaap gehouden door muggen. Ik sta dan ook pas om 13.00 uur 's middags bij Changdeok-gung. Aangezien (ook) dit houten paleis meerdere malen is afgebrand, ziet het er allemaal niet even authentiek uit. Je kunt dit paleis alleen groepsgewijs -onder begeleiding van een gids- bezichtigen. Ik slaag er gelukkig in te ontsnappen zodat ik lekker in mijn eentje kan rondslenteren. Na een uurtje heb ik het wel gezien, en loop door naar het daarnaast gelegen paleiscomplex, Changgyeong-gung. Ik kom al gauw tot de conclusie dat dit meer van het zelfde is. Hoogtijd om de stad verder te gaan verkennen. Ik wandel riching het zuiden totdat ik op de straat 'Jongno' uitkom. Ik moet aan de andere kant van de straat zien te komen. Is niet zo moeilijk, er is altijd wel een looptunnel of metrostation in de buurt. Je verwacht dan een tunnel in te lopen waar het niet al te fris ruikt. Niets is minder waar. Elke vierkante meter wordt gebruikt, dus in de tunnel zijn allerlei hele kleine winkeltjes c.q. kraampjes te vinden. Overigens, is Seoul weliswaar een rommelige stad, maar geen vieze stad. Via de Jongno loop ik richting het Oosten, naar de markt Dongdaemun Sijang. Is zeer de moeite waard. Al slenterend stuit ik uiteindelijk op de East Gate. Ik loop nog wat verder en kijk nog even rond in de omgeving van de Dongdaemun Stadium. Omdat ik onderweg een mooie plant heb gezien die als verjaardagskado kan dienen voor Christien, wordt het tijd om terug te gaan. Het loopt inmiddels al tegen vijfen. Na eindelijk de betreffende plant terug gevonden te hebben, kom ik erachter dan het een imitatieplant is. Vind ik niet leuk om te geven. Nu heb ik wel een serieus probleem, want ze is morgen al jarig. Gelukkig loop ik na tien minuten verder zoeken tegen een Koreaanse banketbakker aan en koop ik een klein chocoladetaartje. Opgelost.

's Avonds met Christien (en aanverwante artikelen) de stad ingegaan om een hapje te eten bij een Japans restaurantje. Nuddels gegeten, met andere kleine hapjes. Heerlijk. Als het donker wordt, verandert Seoul overigens in fantastische lichtstad. Seoul op z'n mooist! Ik neem mij voor om de komende dagen wat vaker ook 's avonds door de stad te gaan zwerven.

Vrijdag 16 September.
Vandaag als eerste vertrokken richting het Korean Arts Center, vlakbij het metrostation Nambu Bus Terminal (lijn 3). Elke dag is daar in ieder geval om 12.00 uur een waterorgel te bewonderen. Leek mij een relaxe start van de dagtrip. Het is sowieso wel leuk om over het complex heen te lopen. Daarna met de metro naar Coex. Dit is een groot winkelcomplex waar je wel enkele uren kunt vermaken. Aan de noordzijde van het winkelcomplex is een oude tempel te vinden. Is wel een leuk contrast om daar ook even rond te kijken. Ter afsluiting ben ik naar Jansil Riverside Park gegaan. Dit ligt aan de Hangang River en geeft een leuk uitzicht over de stad. Een ideale plek om met een handdoekje, wat eten en drinken langer te vertoeven. En er was geen Koreaan te bekennen. Het is september en dan schijnt het seizoen al voorbij te zijn terwijl het in mijn beleving gewoon zomerweer is. Hoe dan ook, het is goede manier om even te ontsnappen aan alle stadsluchtjes. Vervolgens ben ik nog even doorgewandeld naar Lottle Word om daar vervolgens met de metro weer huiswaarts gegaan. 's Avonds in de stad gegeten en nog wat gedronken.

Zaterdag 17 September.
Het weer is heel slecht en we kunnen dus eigenlijk niet veel doen. Met de auto zijn we naar het Seoul Wordcup Stadium gereden. Natuurlijk zijn er nog allerlei foto's en een film te vinden over de prestaties van het Zuid-Koreaanse voetbalteam in 2002. Toch nog een leuk uitstapje gehad . Behalve het bekijken van het Stadion, kun je er ook lekker eten, winkelen e.d.

Zondag 18 September.
Een lekkere hangdag, het is ten slotte ook Zondag. Overigens is bijna alles in de stad ook gesloten in verband met het jaarlijkse Chuseok. Tijdens Chuseok zoekt men de familie op, er worden wat traditionele spelletjes gespeeld en voor het overige schijnt het vooral een groot eetfestijn te zijn. We zijn toch nog even de stad ingegaan. Een goede gelegenheid om Seoul eens op een andere manier te bekijken. Bij de City Hall zijn wat festiviteiten te bewonderen. Niet echt indrukwekkend.

Maandag 19 september.
Opnieuw de stad in. In verband met Chuseok is het nog steeds erg rustig in de stad. Allereerst ben ik naar City Hall gegaan omdat daarin ook een toeristisch informatiecentrum is gevestigd. In verband met mijn voornemen om richting Gyeongju (in het zuidoosten van Zuid-Korea) af te reizen, wil ik wat meer informatie verzamelen. Helaas, City Hall bleek gesloten te zijn. Om mijn plannen niet in duigen te laten vallen, ben ik toch maar naar Seoul Station gegaan en heb voor morgen een treinkaartje naar Gyeongju gekocht. Overigens, ook op het treinstation is een toeristisch informatiecentum aanwezig, waar je ook direct je treinkaartje kunt kopen. Er gaan dagelijkse meerdere treinen die kant op en je kunt zelfs een trein nemen die rechtstreeks naar Gyeongju gaat, zonder over te stappen.

Vanaf Seoul station ben ik vervolgens de stad ingelopen heb ik een bezoek gebracht aan het Nationaal Museum van Korea (vlak bij het Gyeonbokgung-paleis). Een wandeling van ongeveer een half uurtje. Het museum is niet erg groot en wat er tentoon wordt gesteld, valt mij eigenlijk behoorlijk tegen. Wat natuurlijk ook niet helpt is dat ik nog heel weinig van de historie van het land afweet. Meestal begin ik pas te lezen over het land nadat ik er geweest ben. Hoe dan ook, na een uurtje sta ik weer buiten. Is niet erg, want ik heb nog een paleis op het menu staan: Deoksugung, vlak bij City Hall. Ik loop hier met een boog westswaarts naar toe, zodat ik ook dat deel van de stad direct even meepik. Ook bij dit paleis is een museum te vinden, wat ik nu maar links laat liggen. Als ik de bij ingang overhandigde brochure mag geloven, staat op het terrein de grootste en oudste waterklok ter wereld. Wel even aardig om naar te gaan kijken.

Tijdens het bekijken van het paleis raak ik 'in gesprek' met een Koreaan. Het wordt opnieuw duidelijk dat Guus Hiddink in 2002 een grote impact heeft gehad. De Koreaan in kwestie spreekt over een 'sterke band' met Nederland en hij blijkt ook het nodige over ons kikkerlandje te weten. Dit is niet de laatste keer dat ik zo'n soort gesprek moet aanhoren. Ik kan moeilijk inschatten hoever dit allemaal gaat, maar ik denk dat Guus Hiddink niet alleen Korea een goede dienst heeft bewezen.

Dinsdag 20 september.
Mijn trein richting Gyeongju vertrekt om 7.40 uur, dus ik moet vroeg uit de veren. Het blijkt zich allemaal vanzelf te wijzen. Het reizen per trein is in Korea geen straf. De treinen zijn luxe, met extreem veel beenruimte, eten en drinken kan in de trein worden gekocht, in alle treinstellen wordt op een flatscreen -die voor het overige voor reclame wordt gebruikt- weergegeven op welk station we zijn. Voor de slechtszienden onder ons, dit soort informatie wordt ook nog eens op duidelijke wijze in het Engels omgeroepen. Kortom, reizen met de trein is in Korea geen enkel probleem.

Om ongeveer 12.00 uur kom ik aan in Gyeongju. Eerst maar eens op zoek naar een slaapplaats. Na een uur rondgelopen te hebben, kom ik weer terecht bij het motel waar ik bij het verlaten van het treinstation eigenlijk direct al tegenaan liep. Het motel blijkt op de vijfde etage te liggen (lift aanwezig). De kamer en (aparte) badkamer zien er heel netjes en schoon uit, en de prijs van 30.000 WON per nacht, en ik vind dat prima. Overigens, is Zuid-Korea sowieso niet een duur vakantieland. Nog een hele prettige bijkomstigheid is dat je niet hoeft af te dingen. Je wordt in de regel correct behandeld en krijgt gewoon de werkelijke verkoopprijs voorgeschoteld. Een enkele keer heb ik mij zelfs afgevraagd of ze niet te weinig in rekening brachten. Zeker in Gyeongju kun je heel goedkoop eten, zeker als je een bezoek brengt aan 1 van de vele Japanse of Koreaanse restaurantjes.

Nu ik een kamer gevonden heb, tracteer ik mijzelf toch eerst maar even op een Big Mac Menu. Kost overigens ook geen fluit, 3000 WON.

Vervolgens te voet de stad verder gaan verkennen. Het is een leuk stadje met opvallend veel goede winkels. Het is een plek waar veel Koreaanse touristen komen en die hebben natuurlijk ook wel wat te besteden. Een goede plek om te shoppen. Ook 's avonds kun je heel leuk door al die winkelstraatjes wat rondslenteren.

Ik ben vrij snel doorgelopen naar het Tumulipark waar verschillende tombes zijn te bewonderen. Het zijn graftombes overdekt met grond en begroeid met gras. Het park ligt direct tegen het centrum van de stad aan. De tombes geven dan ook een aparte sfeer aan de stad. Heb direct ook maar Cheomseongdae meegepikt, een toren gebouwd rond het jaar 630. Uiteindelijk ben ik aanbeland in een groot park (Gyerim) waar ik de middag verder heb doorgebracht. 's Avonds wat inkopen gedaan, gegeten in een Japans restaurantje en de dag afgesloten met een boek op de hotelkamer.

Woensdag 21 september.
Het weer ziet er niet goed uit, maar toch waag ik het er op en huur een fiets. De meeste bezienswaardigheden bevinden zich buiten de stad en zijn per fiets heel goed bereikbaar. Ik volg de weg naar het zuiden richting de plaats Onyang. Na tien minuutjes kom ik al op mijn eerste bestemming, de Oneung Tombs. Omdat ik Tumulipark al gezien heb, besteed ik hier niet veel tijd aan. Ik zit zo weer op de fiets richting Namsan. Dit is een berg (ongeveer 500 meter hoog) die helemaal bezaaid is met bezienswaardigheden zoals tempels, boedha's, tombes e.d.. Als je alles wilt zien, moet je hier een paar dagen voor uittrekken en zul je rekening moeten houden met flinke wandelingen en de nodige klimmetjes.

Ik heb gewoon dezelfde weg verder zuidswaarts gevolgd en via borden (aan de linkerhand) wordt je dan wel gewezen op de verschillende bezienswaardigheden.

Ik begin bij een parkje dat direct aan de weg ligt. Nieuwsgierig geworden naar het pad dat ernaast loopt, begin ik aan een voorzichtige wandeling. Het pad gaat steeds meer omhoog en ik krijg het vermoeden dat het nog een heel eind lopen is voordat ik het (onbekende) doel bereikt heb. Na een half uur lopen , besluit ik om terug te gaan. Het regent overigens al een poosje, dus de onderweg gekochte paraplu verleent goede diensten.

Als ik weer beneden ben, wacht ik een poosje in de hoop dat het weer wat opklaart. Dit blijkt ijdele hoop. Dus toch maar door de regen met de fiets verder op pad. Na enkele kilometers zie ik aan de linkerhand een groot bord met daarop een kaart van de berg Namsan met daarop aangegeven de verschillende te lopen routes naar de bezienswaardigheden. Ik kies voor een route van 2 km met als eindbestemming een boedha-beeld boven op een rotsformatie. Twee kilometer klinkt niet ver, maar het gaat behoorlijk bergop, en het regent nog steeds. Na veel geploeter bereik ik na ongeveer een uur mijn bestemming. Sta ik daar in mijn eentje (geen tourist te bekennen) halverwege op een berg een beetje naar boedha te kijken die onverstoorbaar boven op een rotsformatie al zat te wachten op mijn komst. Het is een fantastische plek om te zijn, maar de regen brengt mij er toe om direct weer naar beneden te gaan. Ik heb in ieder geval mijn doel bereikt en het was een mooie klim.

Op de terugweg wordt het zowaar droog, ik scoor nog een paar boedha's en fiets ten slotte nog wat rond in de omgeving van de stad.

Ietwat verkleumd, kom ik op het eind van de middag terug in mijn motel. En een warm bad doet wonderen. 's Avonds nog wat rondgeslenterd in de stad, wat gegeten en daarna vroeg mijn bed in. Morgen ga ik met de trein van 8 uur weer terug naar Seoul.

Donderdag 22 September.
Zoals aangekondigd vanmorgen de trein gepakt. Om 12.45 uur sta ik weer op het treinstation in Seoul. Omdat ik de hele middag nog heb, neem ik mij voor om eerst een katholieke kerk te gaan bekijken. Tijdens de treinreis viel mij al op dat bijna elke woonplaats is 'gezegend' met meerdere kerken. Is ook niet zo verwonderlijk omdat bijna een kwart van de bevolking het christelijke geloof aanhangt. Zo'n tweehonderd jaar geleven is het christendom hier razendsnel tot wasdom gekomen. De kerk die ik wil gaan bekijken is de Katholieke Katedraal, gevestigd aan de Myongdongno. 1 van de weinige kerken die niet helemaal in het niet valt door de omliggende gebouwen. Helaas is de kerk van binnen niet te bekijken, ik was wel benieuwd in hoeverre de religieuze symbolen een eigen 'interpretatie' hadden gekregen.

Vervolgens ben ik naar Insadong gewandeld. Was ik al eerder geweest, maar ik had toen wat weinig tijd om al die antiekwinkeltjes te bekijken. Die tijd heb ik nu wel. Is zeker de moeite waard. Je kunt er uren rondsnuffelen.

Vrijdag 23 September.
Vandaag samen met Jitze er met de auto op uit. Allereerste doel is om uit Seoul te komen. Schijnt altijd spannend te zijn hoe lang dat gaat duren. Het verkeer is gelukkig redelijk in beweging, dus na ongeveer een uurtje rijden, laten we Seoul voorzichtig achter ons. We rijden de hele middag wat rond en komen uiteindelijk aan bij het nationale park 'Gyeryongsan', wat ten westen ligt van de stad Daejeon. Een park waar je kunt wandelen en klimmen. Ook is er het nodige te zien, waaronder een tempel. En natuurlijk zijn er in ruime mate restaurantjes voorhanden. Eten is absoluut de nationale sport van de Koreanen, ook hier een overdaad aan restaurantjes. Ziet er allemaal gezellig uit.

Ondanks dat het al bijna zes uur is besluiten we naar de westkust te rijden, Daecheon Beach. Rond negen uur komen we daar aan en het ziet er fantastisch uit. Een en al verlichting, neonreclame ed. Een boulevard op z'n Koreaans. We zijn in onze nopjes. Het goed besluit om deze kant nog op te rijden. Op het strand zijn Koreanen constant bezig vuurwerk af te steken. Had Jitze al aangekondigd, schijnt een traditie van de Koreanen te zijn. Er staan ook verscheidende strandtentjes waar je vuurwerk kunt kopen. Later op de avond kunnen we de verleiding toch niet weerstaan om ook een paar lichtkogels de lucht in te schieten. Dacheon bestaat uit honderden restaurantjes waar je vooral vis kunt eten. Kakelvers, want bijna elke eetgelegenheid heeft een auquarium waarin het etenswaar nog vrolijk rondzwemt. Uiteindelijk belanden we in een drinkgelegenheid, vlak bij het strand waar we ter afsluiting van de dag nog wat biertjes drinken.

Zaterdag 24 september.
Overdag ziet Daechon er natuurlijk niet zo feestelijk uit. Toch is het ook dan zeker de moeite waard. Het is een mooi strand met een fantastisch uitzicht op eilandjes en de verderop gelegen kustlijn. Rare gewoonte trouwens van die Koreanen om volledig gekleed de zee in te lopen. Ondanks dat het prachtig weer was, heb ik geen zwembroek of bikini gezien.

We stappen al vrij snel in de auto en rijden richting het Noorden om de kust nog wat verder te verkennen. We stuiten al vrij snel weer op een hele verzameling visrestaurantjes die pal aan de zee staan. Vooral Jitze vindt het zo langerzamerhand hoogtijd om eens van die zeevruchten te proeven. We gaan voor de garnalen en wijzen naar een aquarium waar ze nog nietsvermoedend rondzwemmen.

Dan gaat het heel snel. In een oogwenk staat er een pannetje op onze tafel met daaronder een brandend gasstelletje. De garnalen worden levend en wel in pan gelegd, glazen deksel erop en we kunnen vervolgens toezien hoe de garnalen met het nodige gespartel langzaam rose worden. Verser kan niet. Ik ben niet zo grote fan van garnalen, maar ik heb er toch zo'n vijftien weggewerkt. En het waren forse.
Jitze kreeg ongevraagd ook een rauwe garnaal geserveerd. Voor zijn ogen werd de kop eraf gehaald en werd de garnaal verder gepeld. Jitze kun je alles voorzetten, dus ook dit gleed naar binnen. Hier haak ik af en met duidelijke afwerende gebaren kan ik voorkomen dat er ook zo'n rauw ding voor mijn neus wordt gehouden. Na ruim een half uurtje zijn alle garnalen weggewerkt en stappen we met een voldaan gevoel weer in de auto. We zoeken al vrij snel weer de snelweg op richting Seoul om niet al te laat thuis te zijn. Dit is maar goed ook, want zodra we Seoul naderen, is de vaart er flink uit en moeten we nog wat geduld hebben voordat we echt thuis zijn.

Zondag 25 September.
Vandaag wil ik in ieder geval naar de Seoul Tower. Voor de rest geen grote plannen. Ondanks dat de toren i.v.m. bouwwerkzaamheden is gesloten, heb je vanaf die plek een prachtig uitzicht over de stad. Omdat het toch een behoorlijke klim is, ben ik maar met de kabelbaan omhoog gegaan. De terugtocht doe ik te voet en kom toch nog heel wat mensen tegen die puffend de berg opgaan. Het is dus wel te doen maar je moet er natuurlijk wel even zin in hebben. Vervolgens nog rondgeslentert in de buurt van Chungmuro waar het opvallend druk was. Het leek of alle welgestelde Koreanen aan het shoppen waren.

Vanavond ter afsluiting uit eten gegaan in de stad, op voorwaarde dat ik mijn creditcard een keertje zou mogen uitproberen. Het was een mooi restaurant, alleen bij het hoofdgerecht ging het mis. Jitze en ik kregen ons eten keurig geserveerd, maar het eten van Christien wilde maar niet komen. Het was voor Jitze en ondergetekende natuurlijk onbestaanbaar dat wij alvast aan de slag gingen met ons hoofdgerecht.

Jitze ging verhaal halen bij de ober en die kwam met de mededeling dat gerecht van Christien nog zo'n 10 minuten op zich liet wachten. Was volgens Jitze niet acceptabel. Toen ging het helemaal mis.
In een wanhopige en onnozele poging om het op te lossen, kwam de ober met een bord eten aan dat was aangebrand (dit was dus de reden van de vertraging). Bord en ober weer weggestuurd door Jitze, en wij zijn maar weer verder gegaan met het staren naar ons eten. Uiteindelijk hebben ze het toch nog op aardige manier opgelost, door Christien een ander tussengerechtje te geven. Daarna kregen we ook nog een gratis desser. Bij het afrekenen werd duidelijk dat ze het veel te laat opgediende hoofdgerecht van Christien, niet eens in rekening hebben gebracht. Eigenlijk is mijn creditkaart dus nauwelijks getest. Hoe dan ook, het was een leuke afsluiting.

Morgenvroeg vlieg ik weer terug naar het Nederland, dus het wordt tijd voor wat afsluitende opmerkingen. Ik heb het reuze naar mijn zin gehad en het was een bijzonder land om te bezoeken. Jitze en Christien, reuze bedankt voor het laten zien van Zuid-Korea, bedankt voor jullie gastvrijheid en natuurlijk ook voor jullie vrijgevenheid. Ik heb ook opnieuw kennis mogen maken met de wondere wereld van internet. Er kan veel meer dan ik weet. Jitze, hierbij beloof ik plechtig om wat meer werk te maken van dat computergebeuren. En over een jaartje daag ik je nog wel eens uit voor een potje Warcraft III.

Dirk de Jong

Het was erg leuk, bedankt. En niet zulke vieze gezichten trekken als ik garnalen eet waarvan de poten nog spartelen. posted by Jitze, 25/09/05)