Zofona > Zofona Seoul > Stories: English and Dutch > Jos en Trees, 3 jaar Korea > verhalen 2002 > nr 10 juli 2002

nr 10 juli 2002


Maandbrief 20020701

De maand van het voetbal

Het sprookje is meer dan bewaarheid. Vanaf de spectaculaire winst in het oefenpartijtje tegen Schotland (4-1) is het Koreaanse team, de belangstelling voor voetbal, de nationale trots en zoals we nu allen weten de status van Guus uit Varsseveld tot buitengewone proporties gegroeid. Iedereen heeft kunnen zien hoe miljoenen Koreanen de straten en pleinen rood kleurden (en de straat daarna weer opruimden).



De president (zelf geplaagd door omkoopschandalen rond 2 van zijn zoons) heeft het zelfs bestaan deze gebeurtenis als uniek in de 5000 jarige geschiedenis van Korea te boekstaven. En wij waren erbij! De wedstrijd tegen Amerika hebben we live in het Daegu stadion gezien. De toegangskaarten kregen we 2 dagen voor de wedstrijd via een persoonlijk telefoontje van vriend Pim Verbeek aangeboden. Trees, Frans en ik zijn de kaartjes in het spelershotel gaan ophalen (röntgen- en video detectie onder de auto!). Trees kreeg bij aankomst en vertrek 3 kussen van Pim (ik vermeld dit slechts voor de annalen). De strijd tegen Amerika bracht nog niet de gehoopte beslissing (vandaar de nadenkende blik van Pim na de wedstrijd), maar na de partij tegen Portugal kon het niet meer stuk. En na de spectaculaire winst op Italie was het einde van de strijd tegen Spanje het hoogtepunt in de beleving.



De laatste penalty bracht uiteindelijk de bevrijdende beslissing, waarna wij net als iedereen op straat rode rozen uitgedeeld kregen en omhelzingen van wildvreemden.. Wat mij betreft had een eventuele winst op Duitsland, hoezeer ook gehoopt, dat niet kunnen overtreffen: het was al genoeg. Wat ik in de Nederlandse kranten op internet heb gelezen komt verder aardig overeen met onze eigen waarneming. Wij Nederlanders hebben nu in Korea, geheel onverdiend, een duidelijk hogere status gekregen. De dag na de overwinning werden Ria, Nathalie en Trees tijdens de schilderles als Nederlanders, aan wie ze als het ware veel te danken hadden (sic!), omarmd door een medecursist. Misschien hebben jullie gezien dat in Seoul naast de beide doelen ter hoogte van de cornervlaggetjes grote Koreaanse en Nederlandse vlaggen (met -We love Hiddink- erop) gebroederlijk naast elkaar hingen. Vast een stunt van de Nederlandse ambassadeur Hein de Vries die alle kansen aangrijpt ter promotie van het Nederlandse bedrijfsleven. Het door hem in leven geroepen -Hamel-jaar 2003- sluit hier ook voortreffelijk op aan (zoals ik al eerder vermelde: Hendrik Hamel, de eerste Europeaan die over Korea publiceerde in de 17de eeuw, landde 350 jaar geleden op Jeju-do). Wij proberen ook van het momentum gebruik te maken en ik zal in de komende brieven kunnen vertellen wat hiervan beklijft.

Design Research Lab (and soccer)

About the English communication in my Product 3 Group I can now confirm that also in this month the Project progress sheets were presented in English and even that the group Seminars are written in English (and told in Korean) or written in Korean and told in English! I know that this service for me cost my colleagues a lot of extra effort and I am trying to give them as much as response as possible to make it worthwhile. In a special meeting the Project teams in my P3 group have discussed and reported about what them hindered or what was inefficient in the DRL organization for reaching their goals. Originally, this was completely in Korean, but they are translating the summaries now to give me even more insight in the DRL way of working. This will certainly reveal some opportunities to transfer more of my former Philips experience to DRL. Maybe we can make use of some -Hiddink way- elements! A traditional custom to improve companionship in DRL is the organization of Sport-events by the HRM group. This month we had both a Basketball as well as a Soccer (football) tournament.



Although my abilities in these sports are rather limited, I joined the team with soccer and played (carefully!) several games. These are played after work at about 6 and food is served before and after the game (grilled chicken and water melon). Many co-workers including Mr. Han view the games and support the teams with cheering and screaming (the girls). The winners get money to be spent with the group: most probably food and drinks in a restaurant. I remember that some time ago such tournaments were organized in the PPD also, with the same pleasure and dedication as here in Gumi. As a result of an idea generation exercise with HRM Frans came with a golden idea: to produce a short movie about the daily life in DRL to be shown to all PPD members in Eindhoven. With two digital video camera s, two computers, a hard disk exchange, a sleepless night and visiting Eindhoven colleagues as couriers, we produced a 10 minutes movie for the July 5th Evoluon meeting. We are curious about the reactions!

Integratie meeting en weer voetbal

In juni vond de negende Integratie-meeting plaats, nu weer in Gumi, met een tiental Europese collega s. Ik heb de meeste van deze samenkomsten al van het eerste begin meegemaakt, maar zie het nu vanaf de Koreaanse kant. Ook deze keer moesten we (je raadt het al) weer voetballen, maar voor het eerst met gemengde teams in het kader van de integratie. Voor het diner waren ook onze echtgenotes uitgenodigd. Het Worldcup gebeuren speelde hierbij natuurlijk ook een rol en de meeste liederen en speeches gingen over het voetbal en Hiddink werd (uiteraard) veel genoemd als voorbeeld voor de Koreaans-Nederlandse samenwerking. Wij hebben nu ook vragen gekregen vanuit ons Hongkong-hoofdkantoor, waar ze Hem willen uitnodigen zijn verhaal te vertellen. Op de avond van de cruciale wedstrijd tegen Portugal zaten we met zo n 80 man, Koreanen en Europeanen inclusief onze echtgenotes in de rode T-shirts ( -Korea Fighting- en -Be the Reds-) voor een groot TV scherm samen te juichen en te zingen bij de winst van het verbazend sterk spelende elftal. Zo verbroedert sport kennelijk en dat heb ik nog nooit zo direct aan den lijve meegemaakt.

Gojae-do (2)

Voor de tweede keer brachten we een bezoek aan Gojae-do, waar we konden logeren bij Laurens &Gilja. Ook de 3,5 uur durende autorit er naar toe was de moeite waard. De boeren (mannen en vrouwen) leggen begin juni de laatste hand aan het planten van de rijst. Als het kan gebruiken ze een plantmachine die door de modder rijdt, maar het meeste gaat toch met de hand, plantje voor plantje in een voorovergebogen houding.



Ook wordt er volop knoflook en hier en daar ook graan geoogst. Mei en juni zijn zeer drukke tijden. Als de rijst eenmaal staat wordt het waarschijnlijk een stuk rustiger. Het eiland oogt ook in deze tijd erg mooi. Geen bloesem meer, maar de lichtgroene spiegelende rijstvelden met de witte reigers zijn een lust voor het oog.
Een warm welkom van Gilja, die al gauw heerlijke Bindaetok voor ons maakte. Met zijn vieren hebben we daarna een tochtje gemaakt naar het eilandje waar haar vader is geboren. Sinds vorig jaar is het via een brug bereikbaar. Onderweg heb ik veel foto s kunnen maken van de rijstvelden met de landarbeiders. Op een koele schaduwrijke plek aan zee spreidden we de picknick deken uit voor een watermeloen en ander lekkers. Mijn strandjutten leverde deze keer een met oestertjes begroeide boomtak op en een paar mooie schelpen. s Avonds wat gerelaxed in de internationale Bier Garten, langs de haven geslenterd, gegeten en pool gespeeld met Laurens (ik word voorlopig nog door hem ingemaakt, want met gewoon biljart heb ik me nooit echt om de loop van de geraakte bal bekommerd). Ook de volgende dag was het leven weer aangenaam en we besloten het bezoek met een uitgebreide barbecue onder de bomen aan het strand. Hier hoorden we dezelfde nachtegaalachtige vogel als met Els op Namhae-do, maar de naam is ons nog onbekend. De weg terug kostte ons vier uur, vanwege het drukke verkeer rond Masan.

De verkiezingen

Ik heb me nog niet in de Koreaanse politiek kunnen verdiepen, maar het gaat nu tijd worden. In de aanloop naar de nieuwe presidentsverkiezingen in december vonden er op 13 juni (een nationale vrije dag) verkiezingen plaats voor allerlei posities in de plaatselijke en provinciale politiek. Als buitenstaander, die de debatten op de televisie niet kan volgen en de politieke geschiedenis nauwelijks kent, zie je vooral het randgebeuren en dat is toch weer anders dan we gewend zijn. Een van de aardigste verschijnselen is het -buigen-. Hierbij stellen zich de kandidaat en een stel (betaalde) vrijwilligers met brede sjerpen (nr. 1 lijst 3) in rijtjes op bij grote verkeerskruisingen om diepe buigingen te maken naar iedere golf auto s. Ondertussen probeert een luidspreker met onverstaanbare verkiezingsleuzen en muziek het verkeer in lawaai te overtreffen. In de vorm van het buigen, een uitdrukking van respect en dienstbaarheid, zitten enkele verschillen, sommigen zwaaien erbij met de hand, anderen maken een dansje, maar het gros doet de hele dag (!) toch niet anders dan buigen, met een ernstige gelaatsuitdrukking. Zo n 2 weken voor de verkiezingen beginnen ze ermee, maar ik vraag mij af of kiezers zich door deze vertoningen laten verleiden voor een bepaalde politiek te stemmen. Het is wel aardig om te zien en het zou mensen in een verkiezingsstemming kunnen brengen. De politiek van de huidige MDP (Millennium Democratic Party) werd overigens genadeloos afgestraft, mede door de omkoopschandalen van de familie van de huidige president Kim Dae-jung. Wat de alternatieve partijen te bieden hebben is iets waar ik nog achter moet zien te komen. Het aantal actieve kiezers is overigens minder dan 40%, nog bedroevender dan -vroeger- in Nederland. Een van mijn collega s wil me wel informeren. Hij was student in de tijd van de studentenopstanden (1980) die in Gwangju enkele honderden mensen het leven heeft gekost door radicaal ingrijpen van enkele generaals. Daar in Gwangju bevindt zich ook de kern van de democratische beweging die de huidige president (nu dus ook in moeilijkheden) heeft voortgebracht.

Muju (2)

Een van de deelnemers aan de Integratiemeeting (de leider van het Ontwikkel laboratorium in Eindhoven) was hier samen met zijn echtgenote Gerda. Zij hebben ook enkele jaren in het buitenland gewoond. Daarom was het een uitgelezen kans voor onze vrouwen om met haar over het Expat-leven van gedachten te wisselen. Bovendien konden ze haar van alles laten zien. Op de vrije verkiezingsdag (de Europese collega s hadden die dag een vol werkprogramma) hebben wij (Frans, Trees en ik) Gerda meegenomen naar het Muju resort (een wintersportplaats waar we in februari al eens zijn gaan skien). Ook nu in de vroege zomer kun je in dit berggebied (tot zo n 1600 meter) leuk wandelen. Ook een van de stoeltjesliften was nog in bedrijf waardoor we een tochtje naar 1250 meter konden maken voor het uitzicht. De tocht naar de tempel en de bergtop bleek te ver voor deze overigens zeer plezierige dag. Een van de landschappelijke bijzonderheden onderweg bleek de uienoogst in de buurt van Gimcheon: tientallen vrouwen met handdoeken over hun hoeden waren op honderden velden bezig met de uien, allemaal nog handwerk.

Songni-san en Beopju-sa

Het voor ons nog onbekende Songni-san nationaal park, zo n 100 km naar het noordwesten, was ons doel voor een gezamenlijke trip met Gerda en haar man Wim op de vrije zaterdag. Na een landschappelijk aardige tocht bereikten we via een historische steile pas met een tiental haarspeldbochten het toegangsdorp vol obligate souvenirwinkeltjes. Een wandeling langs een riviertje bracht ons bij de Beopju-tempel. Kennelijk speciaal voor ons was de 30 meter hoge goudkleurige (160 ton messing) Boeddha net gereed na een omvangrijke restauratie en versierd met kitscherige voetballampionnetjes!



De vorige betonnen Boeddha uit de 30er jaren was in 1989 ingestort. Vrienden van ons hadden eerder bericht dat de nieuwe Boeddha nog in de steigers stond toen ze daar een maand geleden waren. In het kleine museum onder de Boeddha vonden we een grote sterrenkaart (2 cirkels naast elkaar met sterren als rode schijfjes) in de vorm van een groot kamerscherm. Geen enkele beschrijving helaas en ik moet nog zien uit te maken waar het ding vandaan komt. Naast een aantal aardige voorwerpen (waaronder een gigantische ijzeren pan) maakte de oude tempel in de unieke vorm van een 5-voudige pagode de meeste indruk.



Voor het eerst heeft Frans hier ook een dakpan beschreven met een wens voor succes van het SuperSlim project dat we samen met Eindhoven willen uitvoeren. De wandeltocht daarna langs een stuwmeer en bergstroom bracht ons hoger in de bergen, waar we tot onze verbazing een unieke uitspanning aantroffen met bier en cola. De koele drankjes maakten abrupt een einde aan onze aspiraties om verder te wandelen. Op de terugweg nog een prachtig bloeiende Magnolia Sieboldii gevonden, die hier in het wild voorkomt. De dag hebben we beeindigd bij het -gerookte eenden- restaurant, inmiddels tamelijk populair bij ons en ook zeer in de smaak vallend bij onze gasten.

Een nieuwe verwarmingsketel

Na een winterlang aanmodderen met de sterk verouderde verwarmingsketel (kamer koud / slaapkamer heet, klokthermostaat stuk, overstroming bij de ketel, ketel continu aan, weer overstroming, geen warm water en evenzoveel reparaties) heeft de eigenaar tenslotte besloten de ketel te laten vervangen. Aan het dagenlang thuis blijven vanwege de reparateur is nu hopelijk voor Trees een eind gekomen..
Onze nieuwe airco heeft overigens al meerdere dagen uitstekend dienst gedaan en na vermelding van m n nieuwe scanner (een Canon D1250UF2, waarmee je naast foto s ook negatieven verrassend mooi kunt digitaliseren) is ook het huishoudelijk gedeelte weer afgehandeld.

Bezoek familie Ha

Voor het eerst hebben we thuis bezoek gekregen van mijn collega Mr.Ha (met wie ik in Parijs geweest ben), zijn vrouw en hun 2 kinderen. Zoiets was een hele gebeurtenis voor hen, maar zoals altijd was het ijs snel gebroken en daarna erg gezellig. Als cadeautjes brachten ze een grote verzameling fruit mee (een grote watermeloen, een gewone meloen, kiwi s, cherrytomaatjes en druiven) en een gigantisch pak closetrollen (dat is hier de gewoonte bij een eerste bezoek). Vermeld moet hierbij worden dat ze de prijskaartjes niet verwijderen. Misschien om ons voor een tegenbezoek te helpen met de waardebepaling van de tegencadeautjes! Zij is apotheker in een van de vele Yak guk s (apotheek) in Gumi en is de grote stad opgevoed, in tegenstelling tot haar man die van het platte land komt en zeer traditioneel is opgevoed.
Stap voor stap komen we verder in de omgang met de Koreanen!

Volgende maand slaan we een keer over, want we gaan 20 juli naar Nederland voor 3 weken -verlof-. Wij willen dat Varsseveld ook wel eens van dichtbij zien.....

Groeten van Jos en Trees
  © 2007 - 2024 zofona.com - Privacy Policy & Disclaimer