Zofona > Zofona Seoul > Stories: English and Dutch > Jos en Trees, 3 jaar Korea > verhalen 2003 > nr 16 februari 2003

nr 16 februari 2003

Maandbrief 2003-02-01

Januari is net als in Nederland de koudste maand in Korea. Dat hebben we gemerkt, want het was met een NW wind enige tijd echt bitter koud. Op een van die dagen zijn we uit sportiviteit een lange wandeling gaan maken naar de waterval bij onze berg de Geumosan.

Deze laat in de winter slechts een heel klein straaltje water zien, maar nu, vanwege de strenge vorst was dat allemaal aan elkaar gevroren met als gevolg een voor ons totaal onverwacht schouwspel: het feeerieke gezicht van een grote bevroren waterval.

DRL

I needed some time to get used again to the full weeks of working in the office after a period of business trips and the (short) Christmas holidays. My simple task is to make sure that a newly developed picture tube is flawlessly introduced in four different factories.

Because this is the first time that the company is trying to do this and because failing is no option , I receive lots of good and less good advices. Moreover, but probably normal in this kind of projects, some people tend to blame others for supposed errors, so we have to repair quite some misunderstandings and frustrations. I was not used to this for a couple of years, but now I became familiar again with these mores (both in old Philips and in old LG) and try to make the best of it. My colleagues in the group behave wonderfully in these circumstances (sometimes they get the blame and they solve it without even mention it to me). The learning point here is that people in this lab tend to solve all their problems on their own. They try to avoid escalating it to the boss to the last instance. Therefore, there is a lot of internal communication and fire fighting, but hardly any special meetings with the big boss. I have to admit that this way of working keeps the hectic out, but on the other hand this leads unavoidable to high stress levels for all individuals. Anyway, the Gumi factory has found enough customers for the product now and will start the production soon. At the end of January a Roadshow was planned with products from Europe and Korea. Complete TV s were sent to the new Century Hotel in Gumi. Interesting was to see how the Koreans, not used to this kind of Marketing, did the organization. The DVD players for the demonstration movies, for instance, were borrowed, because they were not used to spend money for this. At the end of the show, the TV sets were put on a rented open truck that normally was used for carrying beer (OB Light, for those who can read Korean).

Anyway, the Roadshow appeared to be a big success with a lot of interest from all important Korean Setmakers. Our Hong Kong crew was happily surprised!

Vogels kijken

Meer en meer begin ik het vogels kijken te combineren met digiscoping , d.w.z. ik probeer vogels te fotograferen met mijn digitale camera via de telescoop.

Aangezien de vergrotingen enorm zijn (60 tot meer dan 100 keer) dient de camera vast gemonteerd te worden aan de telescoop met behulp van een adapter. Na veel gezoek op het internet en mailtjes met professionals bleek het zelf maken van zo n adapter toch de beste optie te zijn. Navraag bij een collega leverde een fijnmechanisch bedrijfje op en een van de technici wilde aan de hand van mijn schetsje wel een adapter maken (hij kwam 2 uur na mijn vraag naar mijn bureau toe!). De volgende dag was het zo goed als klaar. Hij moest de 28mm schroefdraad nog wel ontbramen, maar verder paste het feilloos over het oculair. Ik kreeg er blauwe nylon schroefjes bij nadat hij het ding mooi zwart geanodiseerd had. Hij wilde er niets voor hebben, maar ik heb hem een foto van ons beide gegeven en een redelijke vergoeding, want deze adapter is voor mij een must! In Nederland zou ik ook vast zo n adapter hebben kunnen laten maken, maar hier ging het wel erg vlot! De kring of het circuit van veel Koreanen maakt een heleboel dingen mogelijk die ogenschijnlijk heel moeilijk lijken. De belangrijkste en machtigste mannen hier hebben uitgebreide relaties en kunnen alles voor je regelen. Er wordt hier een levenskunst van gemaakt.
Het grootste succes tot nu toe is een foto van een eenzame kraanvogel ( White-naped crane , Grus vipio) op een afstand van ongeveer 900m (optisch uitgerekend) in de sneeuw bij de rivier.

Uiteraard niet geweldig op die afstand en geen kleur, maar niet bewogen! Het volgende project is een draadontspannerconstructie die ik nodig heb voor de coolpix 4500, want de zelfontspanner (minimaal 3 seconden wachttijd) levert vaak een verrassing op: het vogeltje blijkt dan net gevlogen! Miss Kim, de vrouw die me hielp bij het kopen van m n telescoop, vertelde dat ze een kennis had die dat wel voor mij kon maken! Ik ben benieuwd, maar eigenlijk heb ik er al het volste vertrouwen in dat het goed komt.

Video films

Eindelijk heb ik de tijd gevonden om de video-opnamen tijdens de bezoeken van onder andere de kinderen in september en oktober te monteren. Vanwege de winterse toestanden gaan we niet ieder weekend meer uit, vandaar!. Het zijn twee filmpjes geworden van 30 en 40 minuten met begeleidende klassieke Koreaanse muziek. Ik heb me er prima mee vermaakt. De scènes waarbij op de vismarkt in Busan rauwe vis en Gaebul wordt klaargemaakt zijn zelfs behoorlijk shockerend geworden. Omdat ik nauwelijks ervaring heb met filmen blijkt bij het monteren natuurlijk wat voor scènes je eigenlijk gemist hebt. Volgende keer beter. Een Eindhovense collega was zo vriendelijk de video s mee naar te nemen Nederland.

Winter in Gumi

Deze tweede winter voor ons in Korea is toch aanzienlijk strenger dan die van vorig jaar. Het gezegde 3 dagen koud en 4 dagen warm gaat ook aardig op. Als zo n depressie overkomt of langs scheert zijn er altijd een aantal dagen bij waarbij er een sterke ijskoude noordelijk wind waait. Dan wordt het s nachts min 10 en blijft het overdag vriezen.

Als de wind niet waait stijgt de temperatuur overdag boven nul en is het heerlijk warm in het zonnetje. Het heeft ook een aantal keren flink gesneeuwd, waarna het verkeer s morgens heel voorzichtig op gang komt, vooral heuvel op!

Eindelijk weer eens zuurkool

Vóór de winter maken de traditionele huisvrouwen (vaak de oma s) grote hoeveelheden gimchi, het nationale bijgerecht. Overal zie je dan stapels chinese kolen liggen en overal vind je ook advertenties met het aanbod deze kunst ook aan buitenlanders te leren. Hoewel het vaak zeer hete en zurige gerecht soms zijn charmes kent, zijn wij er geen van allen aan verslaafd geraakt, waardoor we van deze natuurlijke vitaminen bron nauwelijks profiteren. Het vaderlandse alternatief is echter zuurkool! Dit gerecht is op dezelfde wijze gefermenteerd als gimchi en dient ook in de winter gegeten te worden. Dus de zuurkool die ons laatst op verzoek werd meegenomen kwam werkelijk als geroepen. Wat hebben we gesmuld. De illegaal ingevoerde Unox rookworst maakte het geheel nog lekkerder! Binnenkort gaan we ook weer erwtensoep maken op speciaal verzoek van onze Koreaanse vriendinnen. De onmisbare spliterwten zijn inmiddels binnen!

Verkiezingen in Nederland

Vorig jaar waren we niet in de gelegenheid mee te stemmen voor de tweede kamer. Met alle gevolgen van dien, zoals je weet. Dit jaar waren we er daarom vroeg bij en hebben een formulier gedownload en ons ingeschreven als buitenlandse kiezer. Dat was begin december. In januari werden we enigszins ongerust, maar uiteindelijk kregen we op 10 januari ons stemformulier. Een standaard stembiljet dat ook alleen met een rood potlood mocht worden aangestipt. Opgevouwen moesten we het in een gefrankeerde oranje enveloppe doen en uiterlijk 13 januari bij de ambassade in Seoul inleveren. We konden de enveloppen ook rechtstreeks naar Nederland sturen en mogelijkerwijs zou het per post nog op tijd zijn gekomen (hoewel de Kerstkaarten tot eind januari nog binnendruppelden), maar een van onze collega s ging dat weekend naar Seoul en die heeft ze zaterdagavond om half 12 bij de Nederlandse ambassade naar binnen gegooid. Yes! En ja, dan zien de resultaten van de verkiezingen er toch anders uit!

Verjaardag van Trees

Weer een jaar ouder en toch maar weer vieren! Uiteraard met een diner. Deze keer in het meest prestigieuze restaurant in Gumi recht tegenover ons appartement in de sneeuw.

Voor buitenlanders en andere strammen ter been hebben ze een speciaal kamertje met ouderwetse stoelen. Het eten is er niet minder om: op het moment dat je echt vol geraakt bent, komt de traditionele hoofdmaaltijd, oftewel rijst met sojabonen soep en de bijbehorende gerechten. We moesten ons zelf naar onze vierde etage drágen.

Lunar New Year met Yoep van t Hek

En toen was het weer Lunar New Year, deze keer op 1 februari. Wij vierden het de avond ervoor met Arend en Nathalie, want Frans en Ria zaten in China. Het verrukkelijke diner was een exotisch gekruide variant van ouderwetse hutspot (je moet er maar op komen) met een chocolademousse (hemelse modder) als toetje volgens een oud familie recept van Nathalie. Uiterst voldaan hebben we daarna uitgebreid genoten van Lebbes en Jansen (uitvoering van 30 december 2002) en van de Oudejaarsconference van Yoep van t Hek. Deze video s waren ons als verrassing uit Nederland opgestuurd en we waren er ook uiterst dankbaar voor. Uit beide shows bleek welke belangrijke thema s er nu in Nederland spelen (opvallende parallellen overigens in de shows) ze gaven ons in een avond meer inzicht dan we al die tijd via internet kranten hadden opgedaan. Hier in Korea zie je de mensen nog dag en nacht werken voor hun bestaan. De eerste tekenen van een consumptiemaatschappij zoals we dat in Nederland kennen doemen echter al op: de volgevreten McDonald kinderen zie je hier al overal rondlopen en dan klinkt Yoep toch wel heel navrant met zijn -We want more-. Enfin, onze laatst overgebleven fles Champagne is nu ook op en het nieuwe jaar kan nu dus echt beginnen.

Deze keer nog weer onzekerder dan het jaar ervoor. In Korea speelt dan nog de discussie met het Noorden mee. Ik hoop echt dat de Amerikanen de Zuid-Koreaanse diplomatie een beetje willen begrijpen. Tot voor kort leek dat er nog niet op, maar de berichten worden inmiddels wat positiever. De bouw van de twee verbindingsspoorlijnen (in het oosten en in het westen), gaat ondertussen gewoon door. De een is om het toerisme naar Geumgang-san te bevorderen, de andere zou Zuid-Korea met de Transsiberische spoorweg verbinden. Dan kunnen die Hyundai s nog sneller in Europa zijn!

Groeten van Jos en Trees