Zofona > Zofona Seoul > Stories: English and Dutch > Jos en Trees, 3 jaar Korea > verhalen 2004 > nr 33 sept. 2004

nr 33 sept. 2004

Maandbrief 2004-09-01

Bij terugkomst na 3 weken Europa was de temperatuur in huis 33 graden met buiten een blauwe hemel en een brandende zon. Het bleek dat de zon al vlak na ons vertrek op 16 juli onbarmhartig was gaan te schijnen voor een aaneengesloten periode van 3 weken. Onze Aircon (Koreaans voor airco) had de grootste moeite de temperatuur weer draaglijk te maken. Deze keer dus maar geen wandelingen in Korea. Dat zijn we wel gaan doen in het heerlijk koele Scandinavie: onze vakantiebestemming.

Derde Home leave en 25 jaar bij Philips

Ook dit jaar zijn we weer tijdens de heetste zomerperiode naar Europa gegaan. De bestemmingen in Azie in de zomerperiode zijn niet wat je noemt aantrekkelijk vanwege de warmte en het drukke vakantieverkeer.
Bovendien was er dit jaar wat te vieren: in augustus werkte ik 25 jaar bij Philips en we konden tijdens ons verblijf in Nederland een feestje houden met die (oud)-collega s die niet op vakantie waren.

Ook een aantal Koreanen uit Gumi die voor een management meeting in Eindhoven waren konden de party meemaken. Zoals te verwachten had ik tevoren tientallen afzeggingen ontvangen van vroege vakantiegangers, maar toch waren er een 40-tal mensen aanwezig tijdens de zeer warme maar gezellige receptie. Tijdens het speciale diner erna kreeg ik het befaamde Makkumer bord, het gouden horloge en een zilveren speld uitgereikt door de managers van Eindhoven en Gumi, terwijl Roos, Bas en 2 van mijn broers met echtgenotes geanimeerde gesprekken voerden met de LG Philips Display mensen. Kortom: een gedenkwaardige gelegenheid, waarbij ik me duidelijk realiseerde dat de tijd is gevlogen, maar dat ik nog steeds aan de nieuwste dingen kan werken in ons bedrijf. Helaas ligt Eindhoven te ver van Haarlem om het mogelijk te maken dat ook Pa het feestje kon meemaken. Gedurende de 3 vakantieweken in Europa hadden we een kleine Volkswagen Camper gehuurd, als woon- en verblijfplaats ter vervanging van ons ongelukkig tot zijn eind gekomen busje. Het was een 4-wiel aangedreven T4 type met een stevige motor, waardoor het rijden werkelijk een genoegen was (zeker in vergelijking met de oude bus). Vanwege de hitte in zuid-Europa (busje had geen airco) zijn we naar Noorwegen gegaan. De dag na het feestje zijn we vertrokken om uiteindelijk terecht te komen bij de Dovrefjell, niet ver van Trondheim, waar we in alle rust hebben gewandeld in de prachtige natuur. Een bijzonderheid van deze ruige hoogvlakte, die omringd is door sneeuwbedekte toppen van 2500m, is dat er wilde Muskusossen rondlopen. We zijn speciaal op wildexcursie gegaan met de eigenaar van onze camping, een jager en specialist van deze vreemde dieren om ze te besluipen en van dichtbij te bekijken.

Iedere avond stookten we ons eigen kampvuurtje om de zalm filets op te grillen, waarna we er met aardige mensen onze wijnvoorraad aanspraken. Bij toeval bleken we in de buurt te zijn van neef Frits en zijn gezin. Via onze mobieltjes konden we een ontmoeting arrangeren en na enkele jaren e-mailen weer eens persoonlijk bijpraten. Ja, en toen was de vakantie weer over en zijn we begonnen aan wat waarschijnlijk het laatste half jaar wordt van ons verblijf in Korea. Voor zover mogelijk zal ik proberen ook deze periode maandelijks te beschrijven.

DEG

Fast adaptation is one of the key characteristics of the Gumi organization. Whatever external or internal challenges: the management replied with counter measures within weeks after thorough discussions. Just before the 4-days long Korean summer holiday, the members of the SuperSlim project group had to move to the most Eastern part of the office and we are now occupying 3 units (max 8 people per unit). So my office was moved again. At Monday August 30, another change was announced and this time the lab was split into two parts: an R&D part and a Cost Innovation part that will report to the local Korean management. I am not sure about all the implications of it, but anyway, part of the development organization will focus on new future products (as SuperSlim), while the other part will focus on improvements of existing products. Moreover, because of the high importance of speedy development our Gumi management announced again a special emergency working schedule until 10 o clock in the evening during the September month. Next monthly letter I can tell you how I managed to keep some balance between work and Trees at home.

The Super Slim Project

Day by day this project is getting more momentum and the good cooperation between Eindhoven and Gumi is paying of. Moreover, we are constantly being reminded about its importance, especially after our biggest competitor Samsung SDI showed their teeth: at July 20th this Company announced (rather falsely) in Korea their unique SuperSlim concept as the first company who made this possible! Actually, the announced product was almost exactly the same as ours and they also copied our delivery schedule and even our future plans! Although we didn t appreciate their way very much, we were happy that the concept of a SuperSlim CRT is right! They have to follow us: a historic moment for our Company, because this is be the first time that we start something new. Anyway, our product is in the improvement stage and can now be shown to customers without shame. The first public opportunity was at the IMID, a big international Display conference, held in Daegu. Here it stood side by side with LCD TV s en PDP s.

To the surprise of many people, the -good old- Picture Tube received tremendous attention from radio, TV, press and from the general public that visited our stand. To be honest: it really was surprising to see the new slender SuperSlim TV sets in comparison with the existing deep TV cabinets. And we had 2 nice and slender hostesses (Do umi, or helper ladies) who professionally explained the benefits of SuperSlim. Compared with our clearly visible improvement, the improvements in LCD (Liquid Crystal display) and PDP (Plasma Display panel), although substantial, were not easily visible for the general public. I think optimistically that quite some people will prefer a SuperSlim TV because it looks not bulky anymore (actually: really nice) and the price will be affordable for many. This might be an important factor, notably in Korea were people are almost forced by their neighbours and friends to buy new expensive products without actually having the money for it. Our LG mother company expressed their full commitment to bring the SuperSlim product to the market, probably also influenced by the intention of its head-on competitor in Korea: Samsung. At the last day of August, Mr. SS Kim, the CEO of LG Electronics paid us a visit in the lab, listened to the explanation of our Korean project leader and shaked hands with all of us. I was presented as -the Philips Coordinator- what he apparently received positively with a wide smile and a strong hand... LG Electronics has committed themselves to buy our product and to sell the TV sets with the SuperSlim tube. Mr Kim was not modest: he roughly estimated a number of one million SuperSlim TV s to be sold in the coming years. The Equipment engineering group in Gumi is preparing for the coming production by upgrading the Pilot line. This will be the place where I also will spend some time the coming period. A small cupboard for factory shoes with nameplates and a special closet for factory clothing have been prepared for all SuperSlim members, including me. The coming months, several colleagues from Eindhoven will come to Gumi to help solving the problems we already foresee.

De hete zomer en de tyfoons

Niets nieuws meer hier zijn de tyfoons die ergens in de tropengordel ontstaan zodra het oceaanwater warm genoeg is en dan met de heersende luchtstromen in NW richting naar China bewegen met een snelheid van zo n 20km/u. Soms vliegen ze rechtdoor via Filippijnen of Taiwan naar het vasteland, soms buigen ze sterk af naar het NO waarbij ze langs of over Japan vliegen en een enkele keer (1 á 2 keer per jaar) zijn wij in Korea de klos. Tot enkele dagen van tevoren blijft het onzeker hoe de baan gaat lopen en iedereen volgt de voorspelde baan dan ook zorgvuldig. Volgens de weerkundigen is er dit jaar een sterk verhoogde tyfoon activiteit vanwege het 0,65ºC hogere oceaanwater temperatuur.
We zijn weliswaar nog gespaard gebleven van een directe hit, maar toch is het land al verschillende keren overspoeld geweest met regenwater waarmee tyfoons worden vergezeld.

Op een dag meer dan 200 mm is zeker niet uitzonderlijk: dat hebben we dit jaar hier in Gumi al enkele keren gehad. Ik las overigens dat zelfs de allang uitgewaaide Hurricanes uit het Caribische gebied dit jaar ook gigantische plenzen water in Europa hebben gedumpt, nou, dan weet je hoe het er hier uitziet! Vorige week werd een Supertyfoon (categorie 4) gesignaleerd die recht op ons afkwam. Later bleek hij net voor Korea af te buigen waarna hij precies over Kagoshima vloog, de stad waar wij in het vroege voorjaar waren met Roos en Bas. Afijn, het is nog geen oktober en de komende maand kunnen we nog een stel van die jongens verwachten. Tenslotte een foto van de groene nazomer met de nog onrijpe rijst op de kleine veldjes. Volgende maand kleurt de rijst geel, waarna er geoogst wordt.

Afscheid van Laurens & Gircha

Eind augustus zijn ze voorgoed(?) vertrokken naar Nederland. Laurens terug naar zijn geboortestreek na meer dan 7 jaar Korea wat begonnen was als een halfjaar project, Gircha ver weg van haar Gojae-do en haar dochter in Busan. Het goede nieuws is dat we er ook in Nederland later een stel goede vrienden aan over houden met een blijvende band met Korea. Voor onze vakantie naar Nederland zijn we ze in Ulsan gaan opzoeken, waar we een feestelijke avond meemaakten die in een restaurant begon en in een karaoke bar eindigde. We bevonden ons daar in een zeer gemengd overwegend Koreaans gezelschap van 11 mensen waaronder 2 kleine kinderen en die hebben ons het voorbeeld gegeven hoe je in een karaoke bar zou moeten zingen! Trees was hier voor het eerst (maar het hoort echt bij de hedendaagse Koreaanse cultuur) en voelde zich toch te onwennig om ineens luidkeels in zingen uit te barsten. Wel was het zeer leuk en erg ontspannend. En niet te vergelijken met een avondje zuipen met collega s van het werk. Kortom, een waardig afscheidsfeestje! Het weekend voor hun vertrek, dat was na onze vakantie, zijn we echt afscheid gaan nemen in Okpo, waar ze de laatste weken in een hotel verbleven nadat hun huisraad per container naar Nederland was afgevoerd. Natuurlijk hadden we daar ook een afscheidsdiner op zijn Koreaans samen met enkele van hun trouwe vrienden en uiteraard met meer dan voldoende bier en soju voor de mannen…

Olympische Spelen

Ik dacht op te kunnen merken dat er in het Koreaanse nieuws en op TV alleen belangstelling voor winnende Koreaanse atleten was. En dat ze hier zo vreselijk chauvinistisch waren. Maar ook op de Japanse zender zag je alleen Japanse atleten en medailles. Later bleek dat zoiets in het geheel niet abnormaal was, want ook Duitse, Franse en Amerikaanse zenders doen niet anders. En ik heb de Nederlandse TV niet gezien, maar eigenlijk verwacht ook daar niet veel belangstelling voor buitenlandse verrichtingen.

Wel is de nieuwsvoorziening hier uitermate versnipperd: iedere zender (een stuk of 5) had zijn eigen crew naar Athene gestuurd, zodat je zappenderwijs alle Koreaanse verrichtingen vanuit verschillende beeldhoeken en met verschillende begeleidende commentaren kon bewonderen. Dus heel veel zendtijd, maar zeer weinig variatie, helaas. Van de Nederlanders heb ik slechts een zeilboot (de 470) gezien die net achter de Japanners 6de werd.

Dit was het weer voor deze maand.

Groeten van Jos en Trees
1 september 2004